Kabin önü sohbeti.
Arife günü çocuklara bi şeyler almak için Lc Waikiki nin büyükce bir mağazasına gittik.Üst kata çocuklar için ayrılan bölüm iğne atsan yere düşmez haldeydi, deneme odası önü ana baba günü biz de kızlarla bişiler aldık sıra bekliyoruz, o sırada içeride kıyafeti deneyen kızın annesi Melike’ye bakıp ” Kızın mı ” diye sordu, ben de evet dedim, “Ne güzel zayıf ne giyse yakışır” dedi, bi kaç şikayet iltifat karışık bi şeyler daha söyledi. Kızının yaşına göre iri olduğundan 12 yaş için kıyafet almaları gerektiğini fakat 16 yaşın bile doğru düzgün olmadığını anlatıyorken içirden kızı çıktı kızın alı al moru mor gözler dolmuş fena halde bozulmuştu elindeki pantalonu annesine verdi “olmadı” dedi.Annesi “ben sana bu olmaz demedim mi kendini zayıf sanıyosun herhalde” diyerek mağazanın içine yöneldiler..kız kadar ben de bozuldum üzüldüm.Dış görünüş annenin çocuğunun kalbini kırmasını belki ilerideki hayatını çok etkilemesine değecek kadar önemli olmuş.Bayrama kötü bi başlangıç..
1978 doğumlu, 3 çocuk annesi çalışan arada bulduğu kaçamak vakitlerde annekaz.com u yazan, yazarken büyük keyif alan bir deli hatunum. Bana [email protected] dan ulaşabilirsiniz…
Ufff, nasıl anneymiş o öyle! Tamam insan kızabilir, sinirlenebilir ama herkesin içinde öyle rencide edilmez ki. Bir insan anne ya da baba olmadan önce bir imtihana tabii tutulmalı diyesi geliyor insanın bunları duydukça.
TOMBİŞ BİR ÇOCUK SAHİBİ OLMAK EVET ZOR. BENİM KIZIMDA BİRAZ İRİ 5 YAŞINDA AMA 7 YAŞ KIYAFETLERİ ALYORUM. NE YAPALIM O BENİM BEBİŞİM. BU DURUMLARINI ONLARIN GÖNÜLLERİNE GİREREK ANLATMALIYIZ.KIRARAK DEĞİL. SEVGİLER