nurten dedi ki:

Selamlar. Koltuk kılıfı işi hakikaten ustalık isteyen bir şey. Herkes yapamıyor. Hayal ettiğin şeyin yanına bile yaklaşmayan bir sonuç ortaya çıkınca da kötü oluyorsun. Bir arkadaşım diktirdi mesela, kumaşın ne iplik yoluna dikkat etmişler ne de kalıbına. Ama kullanmak zorunda kaldı. Gerçi o hiiiç dert etmiyor. Ben olsam deli olurdum. Oturmaya gittiğimizde bile sinir oluyorum, bana neyse. Dilerim istediğin gibi bir şey olur. Yalnız, kılıf diktirmek yerine kaplatmak daha akıllıca. Çünkü kılıf ne kadar güzel dikilirse dikilsin, mutlaka kılıf olduğu belli oluyor, düzgün durmuyor. Bir oturup kalkıyorsun, yamulup yumuluyor. Kaplatınca ise tam üstüne göre olduğundan bozulma sözkonusu değil. Bir de ustaların hiç işine gelmeyen bir püf var: Kaplama kumaşının içine, içte kalacak astar kumaştan bir kılıf dikmek. İşçilik 2 kat artacağı için kimse yanaşmıyor. Hiç değilse oturme yerlerini yaptırmaya çalış bu şekilde. Bu yapıldığında, özellikle oturma kısımları, oturan kişi ayağa kalkınca asla deforme olmuyor. Eteğin astarlı olursa bacaklarına yapışmaz ya onun gibi düşün:) Bir de, mobilyada ahşap varsa, renk değiştirebiliyorsun. Mesela ben 15 yıllık klasik mobilyamın açık kahvesini koyu kahveye boyattım, bir 4 yıldır falan da öyle kullanıyorum. Allah izin verirse tekli koltuklarını bu sefer beyaza boyatıp, canlı kumaşlarla kaplatıp berjer gibi yeni evimin yatak odasında kullanmayı düşünüyorum. Artık 30 yaşında mı emekli olurlar bilemem. Sapasağlam kasa. Almaya kalkacağımız şeyler daha mı iyi olacak, daha mı üstün olacak; değil mi? Sana kolay gelsin diyorum.