Yüzü gülene madalya verilsin
Türkiye adına ümidim çok azdı o da gitti kerpiç altında ölen vatandaşlar, aynı yerde iki gün üst süte şehit olan askerler okulda öğrenci tartaklayan öğretmenler, sınav sistemi, yürünmez yollar, milleti azarlayan kıytırı kırık devlet memurları, tekel işçileri, teröristler, soyguncular, yancılar, torpilciler , Ermeniciler, milliyetçiler, muhafazaklar, satılmışlar dostlar düşmanlar hepsinden çok bunaldım..
Hele iki gündür iç burkan deprem haberleri kanımı çekti..Koskoca sosyal devlet 200 nüfuslu köye doğru düzgün yardım bile yapamadı yüz yıllık çadırlar artık hiç kimsenin kullanmadığı katalitik sobalar çamur deryası içinde başıboş çocuklar..Ben devletim adına utandım 200 haneli köy için yardım hesabı açılmış 200 haneli köy için!
Çocuklar hep çocuk, oyuncak yok, psikolojik destek yok ağlayan sızlayan annesini akrabasını kaybetmiş çocukları hemşireler oyalamaya çalışıyor..Beni ailemle birlikte kabul edecek insana değer bir ülke varmı ? Bu kadar mı küçüktük ..Küçükmüşüz..
1978 doğumlu, 3 çocuk annesi çalışan arada bulduğu kaçamak vakitlerde annekaz.com u yazan, yazarken büyük keyif alan bir deli hatunum. Bana [email protected] dan ulaşabilirsiniz…
Vallaha ne desen az arkadaşım yerden göğe kadar haklısın ve benimde duygularıma tercümen olmuşsun kalmine sağlık.
Ne yazık ve ne acı ki kocaa ülkemiz bu kadar mı ACİZ, yazıklar olsun demekten alamıyorum kendimi…
çok haklısın canım benim 200 hanelik o köye yardım yapamayan devletimiz yurt dışındaki felaketleri yardım bombardımanına tutuyor işte biz böyle bir devletin yönetimindeyiz Allah sonumuzu hayıretsin nediyeyim Allah devlete muhtac etmesin
Çok üzücü…